1877
ლევი ასუფთავებს დესტინი დიქსონის აუზს და დესტინი სთხოვს მას ცოტაოდენი ზეთი წაისვას. ლევი ჩამოაგდებს ბოთლს და არეულობს, ბედისწერა ნერვიულობს და მიდის. ხანდახან ლევის სურს, რომ ის არ იყოს ასეთი გადარეული და იწყებს დღეს ოცნებობს იმაზე, თუ რა შეეძლო ბედისწერას, თუ ის ოდნავ უფრო გლუვი იქნებოდა.